Kastamonu Mutlu Sonlu Masöz

Wolf keyifsizce gülümsedi. “Onlar için getir götür işlerini meydana getiren birinden fazlası değildim. Yönetimin planları mevzusunda asla bilgilendirilmedim.” Scarlet kollarını göğsünde kavuşturdu. “O zaman iyi bir tahminde bulun.” “Geçmişte bir sürü silah çaldıklarım biliyorum. İnsanların onlardan korkmasını istiyorlar.” Başını Kastamonu Mutlu Sonlu Masöz  salladı. “kim bilir ordu silahlarına ulaşmayı fakatçlıyorlardır.” “Babaannemin bununla bir alakası olması imkansız. Pilot olduğu günlerde ordu silahları hakkında bir fikri vardıysa bile, bu günlerde bilmiş olduğu bir şey olamaz.”

Wolf özür dilemesine avuçlarını iki yana açtı. “Üzgünüm. Başka ne olabilir bilmiyorum. Belki babaannenin karışmış olabileceği şeyler hakkında, senin bir fikrin vardır?” “Hayır. Ortadan kaybolduğundan beri düşünüp duruyorum. Fakat aklıma şüpheli aslabir şey gelmiyor. O yalnız… Benim babaannemdi.” Scarlet, dışarıdaki tarlalara doğru işaret etti. “Bir çiftliği var. Açık sözlü biridir ve kendisine emirler verilmesinden hoşlanmaz ama minimumından, bildiğim kadarıyla aslabir düşmanı yoktur.

Evet, kasabadakiler onun biraz garip biri olduğunu düşünür fakat gene de ondan hoşlanmayan kimse yoktur. O sadece yaşlı bir hanım.” Kahve kupasını iki elinin arasına aldı ve iç geçirdi. “minimumından, bu Kurtlara nasıl ulaşabileceğini biliyorsundur.” “Onlara ulaşmak mı? Hayır… Bu intihar olur.” Scarlet gerildi. “Bu karar sana ilişik değil.” Wolf ensesini kaşıdı. “Onu kaçırmalarının üstünden ne kadar zaman geçti?” “On sekiz gün.” Scarlet, boğazcaına kadar yükselen histeri krizini bastırdı. “Babaannem on sekiz gündür ellerinde.”

Kastamonu Mutlu Sonlu Masöz

Wolf’un bakışları masadan ayrılmadı, alnı sorunyla kırışmıştı. “Bu çok tehlikeli.” Scarlet sandalyesinin yere yuvarlanmasına sebep olarak hızla ayağa fırladı. “Senden data istedim, öğüt değil. Bu heriflerin ne kadar tehlikeli oldukları umurumda bile değil, hatta onlara ulaşmamı daha da önemli kılıyor! Sen benim vaktimi harcarken, şu dakikada bile ona neler yapıyor olabileceklerinin bilincinde mısın? Babama  neler yapmış olduklarından haberin var mı?”

Evin içinden çarpılan bir kapı sesi yükseldi ve Scarlet olduğu yerde sıçradı, ayaklarının dibindeki iskemle yüzünden neredeyse dengesini kaybederek düşüyordu. Wolf’un arkasına doğru baktı ama koridor boş görünüyordu. Kalbi tekledi. “Baba?” Antreye doğru atıldı ve hızla ön kapıyı açtı. “Baba!” fakat babası, çoktan gözden kaybolmuştu.